Eden Cheese Spotted!

This is in connection with this post -- No more Pinoy cheese in Canada for 2018.

-----------------------------------

It's already 2019 and Eden Cheese (the only imported Filipino cheese here in Canada, as far as I know) has 'probably' made a comeback.

I spotted this at Henlong Market in Surrey.

Inisip ko pa kung old stock ba ito (I was able to buy Eden Cheese pa sa Henlong last October kahit na out of stock na sa ibang stores as of July) or what. Walang nakasulat na expiration date pero siguro bago ito kasi yung dating box ay walang nakaprint na "Free 40MB Data" haha.

This cheese retails for $3.99 (no tax). Medyo mahal siya kumpara sa ibang stores na nabibilhan ko dati pero pwede na rin kesa wala. As of this writing, wala pa akong nakikitang Eden Cheese uli sa T&T at Lucky Supermarkets. Di ako sure sa small Filipino stores.

By the way, hindi na ako bumili since uuwi naman kami ni Nathan sa Pinas sa April at magbabaon na lang ako ng marami pabalik dito. Bringing commercially-packaged cheese is allowed into Canada with a limit of 20kgs per person.

New Relatives in Surrey

I haven't blogged pa pala that I have a newly-found relative here in Surrey. Ang lapit lang ng bahay nila dito sa amin, pwede ngang lakarin.

I didn't really know Kuya Nilo. Kahit si Mamoosh hindi siya kilala (pero kilala niya si Mamoosh). They saw each other sa burol ng father ni Kuya Nilo sa Lolomboy at noon nga nagkatuntunan na nandito rin ako Vancouver. Basta parang cousin ni Mamoosh ang parents niya (both sides ha).

Kuya Nilo instantly added me sa FB pero dinedma ko. Kasi nga hindi ko naman kakilala. Tapos minessage niya ako na kamag-anak daw niya ako lol (hindi ko pa kasi nakakausap uli si Mamoosh noon kaya hindi ko pa alam). After a few minutes of chatting, ayun nagvoice call na. Sobrang daldal haha, nakakatuwa. Kapag daw nalalaman niya na may kamag-anak sya sa lugar kung nasan siya (tumira na kasi siya sa iba't ibang bansa bago nagsettle dito sa Canada), talagang pinupuntahan niya.

He went back to Canada after malibing ng tatay niya. One week lang talaga siya sa Pinas. The day after he arrived (June 24, 2018), we went to their house to meet him and his wife Ate Rosie and to pick up na rin yung padala ni Mamoosh. I was so happy kasi nga he told me pwede kaming makidala hehe. Kababalik ko lang ng Pinas noon pag talagang ganyang offer eh gina-grab ko!

So yun, may new relative ako dito sa Surrey. Nakakatuwa talaga. Kuya Nilo and Ate Rosie are having their church wedding this August 25 and they invited us. Magkikita-kita daw kami ng ibang kamag-anak namin dito sa Canada at US, at pati na rin ilang kababaryo sa Lolomboy. Nakaka-excite din. Hindi ko sila kilala pero alam nyo naman, nagiging close ang mga magkakamag-anak dito bigla kapag nagkatagpo-tagpo.

---------------------------------------

By the way, ito nga pala yung pinapakidala namin kay Kuya Nilo.

Insert one pack of Red Ribbon macaroons

Medyo mabigat din yung chocolate coins ni TanTan haha! Konti lang kasi ang nabaon naming chocolate coins kaya naubos na agad, eh sobrang paborito ni TanTan that time kaya nagrequest kami sa Lola Mamoosh niya.

Ensaymada talaga ang gusto ko kaso ang bilis mag-expire eh, kaya macaroons na lang. Akala ko ako lang ang kakain kaso nakihati ang asawa ko. Hay naku, tanong ako ng tanong sa kanya kung ano ang gusto niya, ang sasabihin wala. Tapos pag nandyan na pagkain ko eh makikiagaw. Hmmmp.

Yung Fissan pala was so effective sa akin. Nung nasa Pinas ako eh nangangati at ngpapantal pantal ako sa may breast area dahil sa init at pawis, yang Fissan ang nakatulong. May baon naman ako kaso dahil summer din dito sa Canada, nagpadala pa ako ng isa to be sure na di ako mauubusan.

More Pinoy Hotdogs in Canada

We went again to the newly-opened Lucky Supermarket last August 9 so I was able to observe more.

The one thing I noticed, ang dami ng Pinoy hotdogs na binebenta ngayon ha.

Noong bagong dating ko sa Canada, itong Pinoyfoods Tender Juicy Hotdogs lang ang meron eh. Pero bukod sa hindi siya pula, sobrang layo ng lasa sa Pinoy hotdogs talaga. I am surprised na may bumibili pa rin pala nyan kasi nagdagdag pa sila ng flavor/variety oh.

Then eventually nagkaroon nga ng Filipino Style hotdogs. Dati sa Alberta lang meron nito eh. Nakalipat na kami dito sa BC nang nag-expand sila dito.

Tapos ngayon meron na rin palang Fiesta Hotdogs ngayon. Ngayon ko lang yan nakita actually, kasi parang wala naman niyan sa T&T Supermarket at Henlong Market. Sa mga small Filipino stores may tinitinda ring variety ng hotdogs, ewan ko lang kung meron sila nyan.

I still have a lot of Purefoods Hotdogs and Martin Purefoods Hotdogs on our freezer kaya hindi muna ako bibili. Pero talagang titikman ko rin yan soon.

I am happy kasi mas dumarami ang Filipino products (kahit na gawa dito) na available dito sa Canada. Pang-iwas homesick nga kasi ang mga yan. We might be living faraway from the Philippines pero at least nakakakain pa rin kami ng mga pagkaing swak sa bitukang-pinoy.

New Town's Siopao

We are going to Edmonton to visit our friends this tomorrow so we went to New Town Bakery last Tuesday to buy some siopao for pasalubong. I don't eat siopao but everyone pero sabi nga ng asawa ko, masarap daw talaga ito. Request din ito ng mga kaibigan namin kasi nga dati nakakapagdala na rin kami nito sa Edmonton kapag pumupunta kami dito sa BC for a visit.

New Town Bakery has two branches -- one in Vancouver (China Town area) and another one here in Surrey (near the Central Station). Maaga silang magsara, 7:30pm lang, kaya pumunta kami kaagad pagdating ni Ford from work.

I went directly to the freezer for the frozen siopao. And my first reaction --- Syet, ang mahal na!!!

$15 na ang 6-pc pork asado.

Tapos almost $20 ang chicken bola-bola!

I kept on uttering "ang mahal na grabe, ang mahal na grabe..." kaya pinagtitinginan na siguro ako ng mga Pinoy na nakapila sa cashier. Di ko kasi talaga mapigilan ang sarili ko, naiiyak talaga ako. We were planning to buy at least 16 packs kaya imagine kung magkano ang aabutin nun.

If I remember it correctly, parang $12 lang yung asado at less than $14 ang bola-bola eh nung huli kami bumili eh. Wala pang one year yun. Baka around November o December lang last year. Bakit sobrang laki naman ng itinaas?

Ang sabi ko nga kay Ford wag na kaming bumili. Pero ang sabi niya, ano raw ang ipapasalubong namin sa Edmonton? Sige na nga kako, pero babawasan ko na lang yung ibibigay namin. 

We bought a total of 13 packs (13 x 6 pieces = 78 siopaos) for $204.00. Dalawang packs lang ang bola-bola kasi nga $20 yun. Tapos may additional $12.25 pa for the sauce.

Whew, $216.25 (or Php8,650.00) para lang sa ganitong siopao! I apologize if I appear so kuripot ha. Siguro ganito lang talaga ang walang trabaho hehe. Ang mistake ko rin daw kasi sabi ng asawa ko eh convert ako ng convert. But I really can't help it eh, lalo na at kagagaling ko lang uli sa Pilipinas.

New Town sell other Chinese and Filipino pastries, too. Kaso yung mga puto at palitaw nila, hindi naman lasang Pinoy.

Same lang pala ang presyo ng steamed asado nila sa frozen, $2.50 per bun. Pero ang weird kasi yung sa chicken bola-bola, $19.80 ang frozen so pumapatak na $3.30 ang isa, samantalang $2.75 lang yung luto na. Nakakaloka.

Cash basis nga lang pala sila kaya we were worried na baka hindi kumasya ang cash namin kasi nga nagtaas na sila ng presyo. $200 lang kasi ang winithdraw ng asawa ko. Maraming Chinese restaurants dito ang di tumatanggap ng credit o debit cards kaya dapat palaging me dalang cash.

Lucky Supermarket Surrey is now open!

July 30, 2018 (Monday). I was so excited for Ford to come home. Bihis na kami ni Nathan by 5pm (kakaiba yun ha) at kahit masakit ang tiyan ko, walang makakapigil sa pagpunta ko opening day ng Lucky Supermarket. Parang ganito ang excitement ko nang magbukas ang SM Marilao noong 2003 as in!

Ahh, ang gaan sa pakiramdam nang makita ko ang familiar signage ng Lucky. Parang it felt 'home.' Totoo yun ha, walang exaggeration.

At dahil sa sobrang pagkaatat kong pumasok, di ko na napicturan nang maayos ang labas. Sa susunod na lang.

My first impression of the store --- wow, ang laki!

Kumpleto ang kanilang fresh produce section. Happy ako!

Aba mura ang malunggay!

I just took several photos and that's it. Ayaw ko na. Gusto ko ng mag-enjoy sa pagtingin-tingin sa loob.

I was so happy kasi maraming-maraming choices kumpara sa T&T at Henlong.

My disappointments --- walang frozen calamansi (baka naman di na talaga uso yun ngayon kasi wala na rin akong makita recently kahit sa T&T and other small Filipino stores) at walang beef ribs (sana magkaroon next time). Konti lang din kasi ang naka-display sa meat section nila (I forgot to take photos) kasi baka dahil kabubukas pa lang nila ng 1pm that day. I'll check kung magba-bbque cut sila ng liempo next time.

I was glad though na na-reunite na ako with this galunggong! Grabe, ito talaga ang binibili ko noon! Nathan loves galunggong (he eats it almost everyday) kaya I am so happy na may mabibilhan na ako ngayon ng matinong isda. Masyado kasing maliit yung nasa Henlong eh.

Overall, I am satisfied with this new branch of Lucky! Mura ang presyo (kumapara naman sa T&T noh!) at saka ang dami talagang Filipino products. Parang nandito na lahat, di ko na kailangang magpatalon-talong ng tindahan.

O tingnan mo may wheat pandesal pa!

At Crunch Milk Chocolate (na medyo mahal nga lang).

I was actually surprised na maraming tao ang namimili na kahit kabubukas pa lang. At talagang punuan ang cart nila ha. Galing din kaya sila sa Alberta o Winnipeg kaya familiar sila sa Lucky?

May raffle sila, sana manalo kami. Kaso hindi naman ako swerte sa mga ganyan.

I actually had no plans of buying a lot kasi nga wala naman kaming kailangan at fully stocked pa ang pantry namin kaso nakaka-engganyo talagang bumili. May mga good deals din kasi. Like yang tub ng Skyflakes, $3.99 na lang (normal price is $7+).

Our haul. Sorry di ko na naipakita isa-isa.

This will be our official palengke here in BC. Too bad kasi lilipat na kami sa November. Sobrang lapit lang kasi nito sa current place namin. Kapag nakalipat na kami, twice a month siguro kami mamimili dito.

Eto ang damage -- $117.34 (or Php4,693.60). Ang bilis maglustay ng pera dito sa Canada lol!

I'll post more of Lucky Supermarket soon!

------------------------

Nga pala, I was excited din sana na kumain sa Lucky (may kainan din kasi dun) kaso konti na lang ang mga tinda eh. Siguro kasi kabubukas lang nila noon kaya hindi pa ganun karami ang food. Next time na lang.

No more Pinoy cheese in Canada for 2018

When I decided to cook Pinoy spaghetti a few weeks ago, I naturally had to look for Eden Cheese pang sauce topping. We went to several Filipino / Asian stores pero wala kaming nakita. I remembered seeing a few pieces of Eden sa isang store (near T&T Guildford) kaya tiningnan ko nang magawi uli kami doon. I was shocked kasi $5.99 ang presyo niya (normal is $3+) tapos may nakalagay pang sign na maximum of 2 per family lang ang pwedeng mabili.

Ang sabi sa akin ng may-ari, "bilhin mo na yan kasi yan na lang ang natitira." Dedma ako. Why the hell will I spend 6 bucks on a small box of cheese? Isip-isip ko, antay na lang ako ng next shipment.

Napapansin ko kasi na kapag may isang Pinoy product na wala sa isang store, karaniwan wala rin (o kakaunti na ang stock) sa iba. Kaya ang theory ko, isang shipment lang ang ginagawa ng Lucky Me sa sotanghon cup halimbawa, tapos ididistribute na lang sa iba't ibang stores / sellers across Canada. Kaya ang buong akala ko magkakaroon din uli ng Eden cheese soon.

Until I read this on Facebook. Post ito nung Pinay (photo credits to her) na binibilhan ko ng masarap na cake.

Shaiks, ganun pala yun! Bigla ko tuloy naisip na sana bumili na lang ako sa Seafood City noong nag-cross border kami.

Pero parang di ko naman masikmurang bilhin itong last piece na nakita ko. Ang Mahal! Pumapatak na CAD7.55 siya o Php302.00! Ganun ba talaga ang presyo ng Eden Cheese sa America?

Unlike sa amin sa Canada na nagsamantala lang yung store owner na itaas ang presyo ng Eden Cheese to CAD5.99 dahil sa lack of supply (oh well, business nga naman kasi), mukhang di naman sila kapos sa keso ah. I was surprised pa nga kasi ang dami-daming palang available na Pinoy cheese brands doon -- Magnolia, Quez-O, QBB, Che-Vital, Anchor. May mga quick melt pa. Sa Canada talagang Eden Cheese lang eh.

So now I know what to do. Dapat pala mag-hoard na ng Eden Cheese sa first half pa lang ng taon kasi nagkakaubusan pala kapag quota na sa pagimport ng cheese ang Canada. Pero syempre be mindful sa expiration lol.

Kung uuwi naman sa Pinas, dapat magbaon din ng keso pabalik kasi you'll never know kung may mabibili ka sa Canada. Pwede ring keso ang request na ipadala kung me mapapakisuyuan. Pero may limit lang din nga pala ang pwedeng daling dairy products papunta / pabalik dito (20kgs per person).

Anyway, ayaw ko ng mag-panic. Hindi naman talaga ako masyadong Pinoy cheese-user. Nilalagay ko nga lang yan sa spaghetti o puto. Yung Kraft sliced cheese dito ang ginagamit kong pampalaman sa tinapay eh. Pero pagbalik namin sa Seafood City, bibili na nga rin ako ng isang malaking Quez-O. Buti na lang talaga dito kami nakatira sa BC, kahit paano may iba kaming mapagkukuhanan ng Pinoy products. 

-------------------------

POSTSCRIPT: We found some Eden Cheese in the newly-opened Lucky Supermarket last July 30! Mga old stocks pa yan malamang. We only bought two pieces, sayang nga eh dapat pala mga lima na. For sure pagbalik namin ay wala na yan. Kokonti na lang din kasi ang naka-display eh.

Cross Border Purchases and Expenses

Dati when we cross the border, kasama sa itinerary ang Seattle Premium Outlet. But this time, dahil mataas nga ang palitan ng US dollars, mas ok pang magshopping sa Canada so we limited our purchases na lang sa mga pagkain na wala sa amin.

SEAFOOD CITY.  Ang pinaka-target namin on this trip was to buy Purefoods hotdogs para na rin may mapampasalubong kami sa mga kaibigan namin sa Edmonton this August. We only bought 20 packs kasi takot si Ford na ma-question sa border. Saka mahal din kasi at USD4.29 per pack (or CAD5.79 / Php229.26).

Aside from that, we also bought longganisa (na palagi rin naming binibili sa Seafood City), two different brands of lumpiang shanghai, turkey bacon (para maiba lang sa kinakain namin), Lucky Me Sotanghon Cup (na wala kaming mahanap sa Canada as of the moment), gilit na bangus (walang ganun sa Canada eh, yung ready to cook na), and Vcut (kasi sale). Bumili rin kami ng ice para sa cooler.

All in all, we spent USD 166.47 (or CAD 224.73 / Php8,896.16) sa mga ito. Grabe, ang mahal din noh?

RED RIBBON BAKESHOP. Parang katulad ng previous cross border trip namin, ito lang din ang binili ko -- Cheesy Ensaimada Family Pack and one moist choco slice. USD14.88 (o CAD 20.09 / Php795.19) na yan ha. Pero kebs na, ang sarap naman kasi ng ensaimada. Wala pa akong nahahanap na bakery sa Canada na may masarap na ensaimada eh.

Ay nagpadagdag pa pala si hubby ng chicken empanada na worth USD2.96 (CAD4.00 / Php158.18). Hindi daw ito masarap.

VALERIO'S TROPICAL BAKESHOP. May isa pang Pinoy bakery sa may Seafood City at talagang natakam ako sa ensaymada nila na nakadisplay sa glass cabinet. Last 2 pieces na lang tapos naunahan pa ako. Buti na lang may pack-of-6 pa sila na natira. Medyo nagdalawang-isip pa ako kung bibilin ko kasi nga namamahalan ako. Imagine, Php62.35 pumapatak ang isang ensaymada! Eh sa Pinas limang piso lang yan. Sa Pan de Manila, mahigit-higit bente pesos. Pero sabi nga ng asawa ko, kung convert ako ng convert eh malamang hindi talaga ako makakakain. O sige na nga, buy! Nakakita rin ako ng whole wheat pandesal kaya sakto, nagke-crave din ako dun eh.

We spent USD10.68 (CAD 14.42 / Php570.74) sa Valerio's.

WALMART. Before going home, syempre daan muna sa Walmart. Agenda rin talaga namin na bumili ng chocolates at iba pang pwedeng mabiling kutkutin dun.

So eto, nakabili kami ng Hershey's Milk Chocolates, Kisses Classic with Almonds, Nestle Crunch, diet popcon (ng asawa ko), Ruffles Cheddar and Sour Cream at beef jerky. May nabili rin nga pala akong $1 na pitchel lol. Binili ko lang kasi sale sa Flamingo haha. At tapos yung toy ni Nathan na tools work bench.

USD51.24 (CAD69.17 / Php2,782.27) ang binayaran namin sa Walmart.

Apart from those purchases, eto pa yung ibang ginastos namin to give you an idea kung bakit hesitant akong pumunta sa Washington talaga.

• US Border fees -- USD6.00 / CAD8.10 / Php320.64

• Jollibee lunch -- USD26.50 / CAS35.78 / Php1,416.00

• Nathan's amusement rides -- USD3.00 / CAD4.05 / Php160.32

• Nathan's McDonald's Happy Meal -- USD3.92 / CAD5.30 / Php209.48

• Gas -- USD36.10 / CAD48.74 / Php1,929.18

Sa kabuuan, we spent USD321.75 (CAD434.36 / Php23,212.33). Ang laki rin pala nakakaloka! And to think puro pagkain lang halos yun ha! Buti na lang we used our US dollars kaya parang 'dead money' lang namin yun, pero syempre pera pa rin namin yun di ba.

Nakow, mukhang next time na ayain ako ng asawa ko na magcross border eh di na ako papayag. Kaso matatanggihan ko ba ang ensaimada at hotdog?

Cross Border -- July 21, 2018

And so, natuloy din kaming mag-crossborder last weekend. After kong magpatumpik-tumpik, I finally gave in. Hindi ko na-resist ang temptasyon ng Purefoods hotdogs haha. Saka tutal kako I passed naman the citizenship test last July 18 kaya may excuse na na mag-splurge ng konti. We are also going to Edmonton to visit our friends kaya kailangan namin ng hotdogs pamapasalubong.

Pero dahil nga mataas ang value ng US dollars, we decided to use na lang yung remaining USD namin. Naghagilap ako talaga haha! Medyo marami-rami pa naman, pwede pang gamitin ng ilang balik hehe.

July 21, 2018 (Saturday). We left our place at around 12:45pm. Late na kasi late na kaming gumising eh. Hindi naman din kami nagmamadali. We prefer to cross the border ng alanganing oras para hindi mahaba ang pila.

Upon checking online, around 30 minutes ang waiting time sa Peace Arch at Pacific Crossings kaya dun kami sa Aldergrove as usual. Mas malayo iyon pero kesa nakapila ka sa mga "famous" borders na yun ng at least 30 minutes, idrive mo na lang yung oras na yun going to Aldergrove kung saan wala halos pila.

Whenever the Border Officer asks us kung saan o ano ang gagawin namin sa US, we would answer na that we are going to Jollibee. Gets na nila yun haha. Tatawa na sila at magjo-joke.

At dahil wala akong valid I-94, we had to stop briefly in their immigration office. Walang ibang tao dun, kami lang, kaya sobrang bilis. Kinunan ako ng finger prints at photo. Ang sabi ng Immigration Officer, I lost weight daw haha. He must have seen the difference ng current picture ko sa mga nakaraan.

I paid USD6.00 again for my 6-month I-94 validity. Hmmp, di bale na nga. This will be the last time na magbabayad ako niyan because in less than 6 months, siguro naman may blue passport na rin ako.

From Aldergrove Crossing, Westfield Southcenter Mall (where the Seafood City and Jollibee are located) is around 2 1/2-hour drive pa. Nakakainip kasi takam na takam na nga kami sa Chickenjoy.

We arrived at Jollibee ng 4pm and I wasn't expecting a long line kasi nga alanganing oras. Oh well, Sabado nga kasi siguro kaya never napatid ang linya.

We missed you, Jollibee! Noong nasa Pinas kami, araw-araw akong nagmo-motor sa Jollibee (na malapit lang samin) para bumili ng hapunan ni TanTan.

The queue was long pero mas ok na rin kasi makukuha mo na agad ang food mo after you pay. Unlike before na pipila at magbabayad ka tapos bibigyan ka nung parang alarm na iilaw kapag ready na ang order mo. Ang tagal tagal mag-antay. 

Wow, chickenjoy! We paid USD26.50 (or CAD35.78 / Php1,416.16) for these. We wanted to add pa sana spaghetti and burger after kaso pipila na naman ng mga 35-40 minutes.

One Pinoy guy handed this toy to me, baka raw gusto ng bata. Syempre I happily accepted kahit na meron na kami niyan sa Pinas.

Bakit niya binigay sa amin yung toy? Kasi "free" lang yan. Would you believe na parehas lang ang presyo kapag umorder ka ng spaghetti with drinks at kiddie meal na spaghetti with drinks? Tila USD5.99 yata. I learned about it in California kaya sabi ko sa sarili ko na kapag gusto ko ng spaghetti eh yung kiddie meal na ang oorderin ko kahit ayaw ko ng toy.

 After eating, lakad-lakad muna sa mall syempre. Ang tagal kong naghanap ng dresses sa JCPenney at Macy's kaso bigo ako. Kailangan ko kasi ng mga damit for a wedding na aattendan namin sa August at sa forthcoming oathtaking ko (naks!).

Then we went na to Seafood City to buy hotdogs and other pang-ulam. I'll show you what we bought there in another post.

Before leaving, we bought some ensaimadas din from Red Ribbon and Valerio's Bakery. Nakaalis kami ng 7:30pm na.

Off to our next destination -- Walmart! Oo, dinayo pa namin talaga ang Walmart. Ang saya-saya kasi ng mga Walmarts sa US, ang dami-daming paninda. Ibang-iba sa mga Canadian stores.

May batang nabuhayan ng dugo haha. Ang cute nitong nakita naming work tools na trolley kaya binili na rin namin. Walang ganito sa Canada eh.

Ay syempre nagutom ang bagets kaya nagpabili ng Happy Meal. Buti na lang nakaabot pa kami sa Incredibles toy. We got Dash yipeee! (Iba ang toys sa Canada at sa US booo!).

So yun, bago umuwi, pakarga ng gas as usual. Ang laki ng kamurahan ng gas sa US kesa Canada kaya talagang doon nagfu-full tank ang mga Canadians.

Medyo mahaba pa rin ang pila sa Pacific Crossing pauwi. Pero ayos lang kasi ang bait ng border officer na babae. Ni hindi kami tinanong kung ano ang pinamili namin haha. Usually kasi tinatanong nila kung bumili ng liquor o cigarettes eh. Kapag grocery items naman o other goods na hindi naman malaki ang halaga, di naman na nila pinata-taxan.

Anyway, it always feels good to be back in Canada kahit na a few hours lang kaming lumabas. Canada is really our home.

Twelve midnight na nang makarating kami sa bahay. Hindi na nga pala kami nagdinner sa labas, yung mga tinapay na binili na lang namin ang kinain namin.